Esta colección ten a súa orixe no conxunto de fondos particulares de profesionais da música do século XIX. Coa súa investigación pódese apreciar a evolución das modas e os xéneros musicais; mentres no século XIX están moi representados os autores líricos e a música de salón, no século XX hai un despregamento de xéneros e tendencias, desde as máis nacionalistas ata a vangarda. Tamén se poden seguir os procesos creativos dos compositores, os primeiros apuntamentos e ideas dunha obra, o borrador, o manuscrito autógrafo, gravacións sonoras e audiovisuais dos seus concertos, das súas improvisacións ensaios e entrevistas, as primeiras edicións con anotacións propias e, o que non é menos importante, coa consulta dos papeis persoais, podemos saber do contexto vital e profesional en que se moveron e como se desenvolveron as súas carreiras.

Componse de documentación xerada por compositores (Emilio Arrieta, Federico Chueca, Tomás Bretón, Ruperto Chapí, Julián Bautista, etc.), que reuniron intérpretes (José Mardones, Conchita Supervía), musicólogos (José Subirá), afeccionados de maior ou menor rango (as bibliotecas musicais da raíña María Cristina, do infante Francisco de Paula de Borbón e a do profesor de música da casa real Juan María Guelbenzu), e todo tipo de entidades que tiveron algún protagonismo na produción, difusión ou recepción da música en España, como o Arquivo de Folclore da Sección Feminina ou o arquivo administrativo do editor de música Ildefonso Alier.

Existe unha variada tipoloxía de materiais neste tipo de coleccións, pero adoita ser común a calquera disciplina -artística ou científica-, a correspondencia, os recortes de prensa, as fotografías, gravacións sonoras en diferentes soportes, magnéticos e dixitais, videograbaciones, a documentación persoal e profesional, os apuntamentos, etc. A actividade musical xera, ademais, outros materiais, e así, entre os papeis dun compositor atoparemos desde os primeiros apuntamentos e esbozos dunha creación musical, ata a obra xa impresa, pasando por borradores, partituras autógrafas e a gravación das súas improvisacións e ensaios.

Xunto a estes fondos históricos, atesóuranse os fondos de compositores contemporáneos doados por eles mesmos, Jesús Villa-Rojo, José Luís de Delás, Marisa Manchado, Encarnación López de Arenosa, Gerardo Gombau, José Luís Greco, Antonio Iglesias, entre outros, que enriquecen a colección coas súas partituras autógrafas, gravacións, borradores e escritos diversos, xunto a -en moitos casos- programas de man, un instrumento fundamental para o estudo da música contemporánea.