Musika-funtsak
Bilduma honen jatorria XIX. mendeko musikako profesionalen funts partikularretan dago. Bere ikerketarekin moden eta musika-generoen bilakaera ikus daiteke; XIX. mendean egile lirikoak eta aretoko musika oso ordezkatuta zeuden bitartean, XX. mendean genero eta joeren hedapena dago, nazionalistenetatik abangoardiaraino. Musikagileen sormen-prozesuak ere jarrai daitezke, obra baten lehen apunteak eta ideiak, zirriborroa, eskuizkribu autografoa, lehen edizioak ohar propioekin, eta, garrantzitsua dena, paper pertsonalak kontsultatuta, jakin dezakegu zer testuinguru bizi eta profesionaletan mugitu diren eta nola garatu dituzten beren karrerak.
Konpositoreek (Emilio Arrieta, Federico Chueca, Tomás Bretón, Ruperto Chapí, Julián Bautista, etab.) sortutako dokumentazioaz osatuta dago interpreteak (José Mardones, Conchita Supervía), musikologoak (José Subirá), maila handiagoko edo txikiagoko zaleak (María Cristina erreginaren, Francisco de Paula de Borbón infantearen eta Juan María Guelbenzu errege-etxeko musika-irakaslearen musika-liburutegiak) eta Espainian musikaren ekoizpenean, hedapenean edo harreran protagonismoren bat izan zuten erakunde mota guztiak bildu zituzten, hala nola Emakumeen Ataleko Folklore Artxiboa edo Ildefonso Alier musika-editorearen administrazio-artxiboa.
Era askotako materialak daude mota horretako bildumetan, baina edozein diziplinatan (artistikoa edo zientifikoa), korrespondentzian, prentsa-ebakinetan, argazkietan, dokumentazio pertsonal eta profesionalean, apunteetan eta abarretan ohikoa izan ohi da. Musika-jarduerak, gainera, beste material batzuk sortzen ditu, eta, hala, konpositore baten paperen artean, musika-sorkuntza baten lehen apunte eta zirriborroetatik hasi eta inprimatutako obraraino, zirriborroak eta partitura autografoak aurkituko ditugu.
Funts historiko horiekin batera, Jesús Villa-Rojo, José Luis de Delás, Marisa Manchado, Encarnación López de Arenosa, Gerardo Gombau eta Antonio Iglesias emandako konpositore garaikideen funtsak daude, besteak beste. Horiek guztiek beren partitura autografo, zirriborro eta idazkiekin aberasten dute bilduma, baita, kasu askotan, eskuzko programekin ere, musika garaikidea aztertzeko funtsezko tresna baita.