Érase unha vez unha palabra moi longa que presentaba serias dificultades para facer con ela un logotipo eficaz: Centenerio. Por pór un só exemplo, a frecuente convivencia de logotipos compartindo a organización ou o patrocinio de determinadas iniciativas, condenaría a palabra Centenario a aparecer demasiado pequena en relación coas demais a maioría das veces. Pero, se engadimos a Centenario o prefixo Tri, o problema agrávase. De modo que o primeiro que hai que resolver é a composición da palabra crave.

É evidente que a Biblioteca Nacional de España é unha institución consagrada aos libros. De tal modo é así, que o propor o lombo dun libro como forma simbólica de algo relacionado con a BNE, estamos a traballar cun elemento perfectamente bibliofílico. Pero se en lugar dun lombo tomamos dous, é evidente que a parella reforzará a forma, ao dispor dun maior peso visual. E se tomamos tres, entoces, ademais de aumentar considerablemente o peso visual, formaremos un trio. Como o centenario, que non é uni nin bi, senón tri.

Si presentamos los tres lomos con un rectángulo a su derecha, la construcción toma el aspecto de un libro abierto por la tapa. Y si lo que hacemos es componer otro rectángulo igual a su izquierda, estamos reproduciendo la imagen familiar e inconfundible de un libro abierto.

Con iso, conséguese unha imaxe moi interesante que insiste na relación de trinomio que este específico Centenario induce:

• 3 centenares de anos
• 3 lombos de libro que suman unha superficie igual ao rectángulo
• 1 contratapa + 1 conjunto de tres lomos + 1 tama =
• 3 pezas ou formas do mesmo tamaño entre se

Ahora se trata de confrontar esa forma genérica de cubierta de libro con el rectángulo corporativo que contiene la leyenda Biblioteca Nacional de España y el acróstico BNE.

E comprobaremos que son exactos, de modo que o xenérico de libro adáptase como unha luva ás necesidades que se propón expor este proxecto.

Xa temos, pois, a nova imaxe, cun libro cuxa cuberta leva por título Biblioteca Nacional de España BNE, coas dúas tipografías corporativas. Tipografías corporativas que, con idénticos corpos, úsanse para compor o tres lombos da secuencia bibliofílica, nun redundante e impactante trio que resolve limpamente o problema orixinal da extremada lonxitude da palabra Tricentenario.