Gravado italiano
A Biblioteca Nacional de España posúe unha importante colección de gravado italiano dos séculos XVI e XVII formada por numerosas estampas soltas e libros bellamente ilustrados. A temática é moi variada e correspóndese cos gustos e modas da época: escenas relixiosas, mitológicas e cotiás, retratos de monarcas e cargos políticos, paisaxes, e tratados manuais de arquitectura. A súa misión como difusores de imaxes e mensaxes foi moi importante e influíron noutras artes coetáneas, como a pintura ou o debuxo.
Canto aos autores hai un amplo abanico representado nos fondos da institución: durante o século XV predominan as estampas anónimas, con excepcións de artistas tan importantes como Marcantonio Raimondi e Ugo dá Carpi (coñecido polos seus “claro-escuros”). No século XVI destacan entre outros, Giovanni Battista Fontana e Antonio Tempesta. Os séculos XVII e XVIII están representados por artistas como Francesco Bartolozzi (famoso polo seu gravado de puntos), Cristoforo Dall'Acqua (coñecido polas súas reproducións de debuxos da súa época) ou Tiepolo. Son numerosas, tamén as estampas inspiradas en debuxos de Rafael ou Miguel Anxo.
Sen dúbida merece unha especial mención polo seu volume e calidade, a obra de Giovanni Battista Piranesi e a dos seus dous fillos, Laura e Francesco. A colección, que procedía dos fondos da Biblioteca Real foi completándose ao longo dos séculos XIX e XX a través de doazóns, compras e intercambios con outras institucións.
